DERTIG JAAR OES DORP,
de jonge reporter 
Naar aanleiding van het dertig jaar bestaan van de dorpskrant geven de leerlingen uit groep 8 van de basisschool “de Wijert” hun beeld van Odoorn. De leukste verhalen komen zo voorbij van onze jonge reporters. Deze week een verslag van Emma.
Zij vertelt ons hoe zij Odoorn ziet.

December 2017

Mijn leven in Odoorn

Hallo allemaal ik woon al mijn hele leven in Odoorn. Ik vind het een heel mooi dorp en leuk dorp. Als klein af aan woon ik hier al. En ik kan het ook niet anders herinneren. Verder kan je leuke dingen doen in het dorp. Er zijn speeltuinen maar daar speel ik niet meer in. En er zijn ook veel kinderen dus daar kan je ook mee spelen. En ik danste ook in Odoorn en gymde.
Van gym ben ik af gegaan en bij dansen is de juf gestopt. Ik zeg niet waarom anders word het een lang verhaal.
Verder is er een supermarkt, drogisterij 2 zelfs en een gehoorspecialist.

Ik heb ook noch een gezin.
Een vader, moeder en een broertje genaamd Jasper die zit hier ook op school. En er zijn ook noch 5 restaurants
La Finka, de Stee, die is van mijn opa geweest, de Bos Hof, de Oringermarke en pannenkoeken restaurant de Snoepert. Er is ook een feestgebouw Bos Hof 5. Er is ook een monument bij de supermarkt De coop aan
de Valtherweg zit een drogisterij. En bij de coop is ook nog een drogisterij en gehoorspecialist dit is mijn dorp.

Gemaakt door Emma Steenge groep 8

November 2017

Ook nu weer kunnen we met trots een mooie ervaring aan u laten lezen. Een ervaring van Rêve die heel leuk en beeldend beschrijft hoe hier in Odoorn de wandelvierdaagse beleeft wordt.

Drentse Jeugdwandel vierdaagse 2017. Al 19 jaar wordt met hemelvaart de jeugdwandel
vierdaagse georganiseerd. Ik heb vorig jaar voor de zevende keer meegelopen samen met een wat andere meiden uit de klas. Groep 1 tot en met 4 loopt iedere dag 5 kilometer en groep 5 tot en met 8 loopt de 10 kilometer. Dit jaar hadden ze iets nieuws bedacht, we moesten een app downloaden waarop we de route konden vinden.

Alleen de laatste dag was de route anders uitgestippeld, namelijk: we moesten de weg vinden aan de hand van foto's die ik in mijn mail had ontvangen. Ik vond dit eerst moeilijk, maar na een tijdje ging het steeds beter. Iedere dag deden we spelletjes. Dit jaar was het thema: duurzaamheid.

Op donderdag deden we dan ook een spelletje waarbij je zo snel mogelijk afval moest scheiden. Aan het einde van de donderdag mochten we het laatste stukje meerijden in elektrische karretjes.

Vrijdag zijn we met de bolderwagen naar Poolshoogte gegaan. Daar deden we een spel waarbij je zoveelmogelijk water naar een emmer moest brengen met gekke dingen zoals een ballon, een pizzadoos, een zeef enz. Best lastig.

Zaterdag was het heel erg warm. We hebben broodjes gebakken boven een vuurtje #heeeeet!!! en daarna had de scouting voor ons een leuke baan gemaakt op de Boshof. Eerst moet je lopen over een liggende trap, daarna over een gespannen touw en als laatste mochten we tokkelen, met een katrol van een platform in de boom langs een touw naar beneden. Mocht van mij wel wat sneller gaan.

De laatste dag ging dus met foto's. Op het laatst kwamen we aan bij school waar we een windmolentje kregen en een ijsje. Daarna liepen we achter de fanfare naar school. Dat is altijd heel vrolijk. Ik heb bloemen gekregen van mijn Beppe (oma). En ik heb nog een bos bloemen van snoep gekregen van mijn ouders.

En dat waren mijn vier dagen 10 kilometer wandelen.

Rêve

Oktober 2017

In onze vorige editie heeft u kunnen lezen hoe gevarieerd de jeugd op ideeën komt bij het thema Odoorn. Het inspireert hen tot het schrijven van korte leuke alledaagse beelden. Ieder kind heeft er wel weer een ander beeld bij wat het juist zo leuk maakt. Deze week geven het woord aan Ruben. Zijn gedachten gaan bij Odoorn uit naar de muziek.

Muziekvereniging O.D.O. Odoorn
Ik was bij de bouw van het ’t Klankholt, zo heet het O.D.O.gebouw. Ik heb er ook les genomen met blokfluit
en later met saxofoon. O.D.O. heeft ook een eigen muziekschool. Het gebouw ligt bij het H.O.C. sportpark en de tennisverenging Okko.

O.D.O. gaf ook lessen op de school, en je mocht proeflessen nemen, als je het leuk vond. O.D.O. betekent: oefenen doet overwinnen. Je hebt de Odoki’s, dat is het startorkest voor de kinderen, Promodo is een opleidingsorkest,
Oringer Kapel is een klein groepje voor op straat , bij festivals en feestjes en het harmonieorkest dat zijn alle muziekanten van O.D.O. behalve de kinderen van O.D.O.

O.D.O. is opgericht in 1960. O.D.O. heeft ook een eigen facebooksite. Er zijn koffieconcerten in de Boshof.
Er is nu ook O.D.O. on Tour: O.D.O. geeft concerten in verschillende plaatsen.

Ruben

Oktober 2017

Voor het dertigste jaar ploft deze dorpskrant bij u op de mat. Al vele vrijwilligers hebben door de jaren heen met veel inzet er voor gezorgd dat de dorpskrant 10 maanden per jaar bij u verschijnt. De redactie is door de jaren heen steeds bezet met enthousiaste redactie leden. Met veel plezier en inzet doet de redactie steeds weer haar werk. Maar ook hier geldt; “de jeugd heeft de toekomst”. Vandaar dat we naar aanleiding van deze dertigste jaargang de jeugd hebben uitgenodigd om in de krant hun stukje te schrijven. De leerlingen van groep 8 van de obs de Weiert mogen een eigen stukje schrijven met als centraal thema; Odoorn. Dit onder het kopje; “de jonge reporter”. Hoe beleven zij Odoorn of wat doen ze in ons dorp? Alles mag en zo krijgt de jeugd een kans om ons te laten lezen hoe zij tegen Odoorn aan kijken. De eerst stukjes kwamen al snel binnen. En wat een verhalen! In 1 woord geweldig! Ik ben er nu al gerust op de dorpskrant met deze jeugd nog lang kan bestaan. Al vast alle  kinderen van groep 8 bedankt voor jullie inzet en we kijken er naar uit al jullieverhalen te lezen.

Bert van der Lit

Ik over 70 jaar:

Dan woon ik in de Paasbergen. Ik zit een beetje in mijn stoel te schommelen en in ons dorpskrantje “Oes Dorp” te bladeren. Ik weet nog dat die er vroeger ook al was. Er wordt op de deur geklopt, er komt een computerstem van achter de deur vandaan die wat mompelt. Het is zo’n “’dienstrobot’’, nou ik vind het maar niets.
Vroeger waren er tenminste nog echte verpleegsters. Ik klik op een knopje om de deur te openen.
De deur gaat als een razende open en de robot rolt naar binnen, hij heeft voorop een bakje met foto’s.
Ik pakde foto’s en kijk er naar. Ik zie dat mijn vriendinnen van vroeger en ik er op staan.
Ja toen had ik nog een mooi huidje. Als ik me goed herinner was dat op schoolreis met groep 7,8 op OBS de Weiert.
Ik kijk er nog even naar en ik dommel met een glimlach in slaap.

Anne-Wil

We zijn geboren in Klijndijk en we zaten daar ook op school, tot de school dicht ging wegens “kinderen te kort” en we zijn daarna naar de school in Odoorn gegaan. Hier is het nu ook leuk. Er is een groot plein en een klein plein. Het grote plein heeft een pannakooi en een klimrek en een pingpongtafel en een rekstok en grote ronde stenen en het kleine plein heeft een zandbak en heel veel ander speelgoed, zoals schepjes, auto’s en ook een klimrek en een glijbaan en ook grote stenen. Nog 1 jaar en dan gaan we naar klas 1 vanhet Voortgezet Onderwijs. We gaan dan op de fiets naar school toe. Voor ons is Emmen dichterbij dan voor de kinderen die in Odoorn wonen.

Roy en Jelle

Mijn Odoorn

Ik woon nog niet mijn hele leven in Odoorn, ik ben namelijk in Assen geboren.
Toen Jarno (mijn tweelingbroer) en ik anderhalf jaar oud waren, verhuisden we naar het rustige Odoorn.
Anjelierstraat nummer vier. We hebben nog een foto van toen we in de verhuisdoos zaten! Toen Jarno en ik vijf of zes waren hadden we van die kleine loopfietsjes, we zeiden tegen mama dat we naar de “sloot” gingen, maar eigenlijk bedoelden we: wij gaan even Odoorn verkennen! We zijn een heel sukkeleind door Odoorn gelopen, zonder dat mama en papa het wisten, maar zoalsde Oringers zouden zeggen; “Zorgen moet je doen, niet maken!” Ik zal maar niet vertellen hoe het is afgelopen…Of mijn eerste keer SIVO, ik vond het geweldig! Ik had toen dat afgelopen Sinterklaasfeest zo’n Spaans salsajurkje gekregen, ik liep er echt de hele dag mee rond, óók op het SIVO-terrein!
We gingen vroeger ook heel vaak naar de Eendenkuil met oud brood, zo schattig!
En nu zit ik in groep 7- als je dit leest in groep 8- en vind ik Odoorn nog net zo mooi als 10 jaar geleden…

Lieke